Næturvaktin

Ég stal þessum DVD disk af Guðnýju næturhjúkku, sem bauð mér að horfa á næturvaktina á sjálfri næturvaktinni.  Ég tók hins vegar diskinn með mér heim og hef horft á hann síðustu daga með mikilli ánægju. Næturvaktin voru tólf þættir og voru nokkur atriði alveg óborganleg, eins og t.d heimsókn Hannesar Hólmsteins vinar míns á bensínstöðina.  Þættirnir vorru auðvitað ekki gallalausir, en auk Georgs fanns mér hinn feitlægni Ólafur Ragnar starfsmaður á plani vera ótrúlega flott týpa.  Annars tel ég mig hafa þekkt fyrirmyndina af Georg Bjarnfreðarsynni vaktstjóra, því þegar ég var 17. ára var ég að vinna heilt sumar á Bensínstöðinni Birkimel, en sú bensínstöð er enn til í breyttir útgáfu.   Þetta sumar kynntist ég ótrúlega mikið af skemmtilegu fólki, bæði vinnufélögum og viðskiptavinum.  Einn vaktstjórinn sem var gamall togarajaksl finnst mér líkjast Georg Bjarnfreðarsyni á skemmtilegan hátt. Jón Gnarr "stal" samt ekki hugmydinni frá mér, heldur er sagt að einhver annar hafi átt hugmyndina. Einn ótrúlega spaugilegur maður heimsótti okkur bensínafgreiðslumennina þetta sumar. Hann bjó í blokkinni á móti á efstu hæð og heimsótti okkur oftast blindfullur með vínpela í vasanum og tefldi m.a við mig daglega. Starfsmenn stöðvarinnar m.a "Georg " höfðu alveg ótrúlega gaman af manninum með bokkuna, sem jafnan spilaði á harmonikku upp á svölum hjá sér. Hann var svona Kolbeins kafteins týpa, skeggjaður og sólbrúnn á virðulegum aldri.  Eitt sinn hafði hann tæmt vasapelan í miðri kvennafarsögu og bað mig vinsamlegast um að sækja fyrir sig meira brennivín upp á fjórðu hæð, enda var sá gamli orðinn vel slompaður. Með góðfúslegu leyfi vaktstjóra hljóp ég heim til hans með miklum látum og fann "búsið". En hljóp reyndar svo hratt niður stigann á bakaleiðinni að ég hrasaði með látum á leiðinni niður stigann.  Fljótlega fór öklinn að bólgna upp og um kvöldið kom það í ljós að ég hafði öklabrotnað mjög illa og þetta reyndist vera minn síðasti vinnudagur á bensínstöðinni við Birkimel.  Ekki veit ég hvort yfirmenn mínir hjá Skeljungi fréttu hvernig "vinnuslysið" hefði átt sér stað, en þetta var samt alveg ótrúlega neyðarleg uppákoma, en ég var óvinnufær sem eftir varð sumars, en var samt alveg hæstánægður með það, enda stundaði ég engar íþróttir á þeim tíma. Það tók mig svo á annað ár að ná mér fullkomlega af meiðlslunum, en ég man að læknirinn á slysadeildinni sem framkvæmdi aðgerðina á öklanum á mér sagði að það væri óvíst að ég gæti stundað íþróttir aftur. Mér var eiginlega alveg sama á þeim tíma, enda hafði ég eingöngu áhuga á skák og sjónvarpsglápi. Seinna um haustið byrjaði ég svo að vinna á Kirkjusandi í saltfisknum þar og haltraði um frystihúsið fram að jólum. Ekki veit ég hvað varð um vin minn harmonikkuleikarann, né fyrirmyndina að Georg Bjarnfreðarsyni vaktstjóra, en þetta tímabil var samt alveg ótrúlega skemmtilegt í minningunni.

Athugasemdir

[Alma (IP-tala skráð) 13.1.2008 kl. 23:56]

Takk fyrir myndbrotin. Gaman að þessu. Ég er ein af þeim sem sé þetta ekki nema við svona tækifæri.