facebook

Er alvarleg að hugsa um að hætta á facebook?! 

Nei, kannski ekki alveg strax, því plúsarnir eru enn miklu fleiri en mínusarnir.  Hef kynnst mörgu nýju skemmtilegu fólki.  En líka endurnýjað ágæt kynni við fólk, sem ekki hafa verið mikil síðustu áratugina.  Gamla ættingja, vini og skólafélaga.

Það eru samt bara þessi örfáu sem teljandi eru á annarri hendi.  Á tæplega 700 facebook vini.  Örfáir hafa hent mér út eða jafnvel hafnað vináttu.  Þetta eru kannski ættingjar, eða einhverjir gamlir kunningjar sem hafa einhverjar skrítnar ástæður.

En þetta er geymt en ekki gleymt.  Þið örfáu sem hafa kramið hjarta mitt.  Nöfn ykkar verða geymd í sálartetrinu næstu árin.

Það er svo skrítið að þessir fáu einstaklingar hafa kannski brosað breiðast og viljað spjallað manna mest þegar maður hefur hitt það.  Viljað skiptast á símanúmerum og verið með álíka falsheit. 

Núna er maður amk er maður farinn að skoða viðkomandi einstakling gaumgæfilega hvort hann sé týpa til að líka þetta samskiptaform áður en maður býður viðkomandi "vináttu".  Ef viðkomandi er bara með 20-100 vini er líklegt að hann vilji ekki safna. 

Litið dæmi.  Ég hef aðeins einu sinni hafnað vináttu.  Einn furðufuglinn vildi einu sinni vera bloggvinur minn en ákvað síðan einn daginn að hreinsa mig út.  Síðar sá hann mig á facebook og vildi verða facevinur minn.

Þvílíkt fífl.  Tala aldrei við hann aftur